Μελέτες του εξωτερικού για την αγκινάρα

Λόγω της μακράς ιστορικής χρήσης της αγκινάρας, φαινόταν λογικό να διερευνηθεί το φυτό και επιστημονικά. Οι πρώτες κλινικές μελέτες διεξήχθησαν το 1930 με ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Στη δεκαετία του 1990 εντάθηκε το ενδιαφέρον, και έχουν γίνει αρκετές εξαιρετικές κλινικές μελέτες κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών.

Συνειδητοποιώντας τη σημασία της επαρκούς ροής της χολής για την υγεία, Γερμανοί ερευνητές για να επιβεβαιώσουν τις προηγούμενες διαπιστώσεις για την αγκινάρα έκαναν μια ελεγχόμενη, διπλή-τυφλή μελέτη σε υγιείς εθελοντές (Kirchhoff 1994). Οι συμμετέχοντες έλαβαν μία δόση εκχυλίσματος αγκινάρας ή εικονικό φάρμακο και η έκκριση χολής τους μετρήθηκε τις επόμενες ώρες, με τη χρήση ειδικών τεχνικών. Η έκκριση χολής βρέθηκε να είναι σημαντικά υψηλότερη στην ομάδα που έλαβε το εκχύλισμα αγκινάρας.

Μία άλλη κλινική μελέτη έδειξε βελτίωση των συμπτωμάτων στο 50% των ασθενών με σύνδρομο δυσπεψίας μετά από 14 ημέρες θεραπείας με εκχύλισμα φύλλων αγκινάρας. Στη μελέτη συμμετείχαν 60 ασθενείς με μη ειδικά συμπτώματα, όπως πόνος στην άνω κοιλιακή, καούρα, φούσκωμα, δυσκοιλιότητα, διάρροια, ναυτία και έμετο. Στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου, βελτιώσεις παρατηρήθηκαν στο 38% των συμμετεχόντων (Kupke 1991).

Ενδιαφέροντα αποτελέσματα έδειξαν επίσης σε μια μεγάλη μελέτη 417 συμμετέχοντες με ηπατική νόσο ή του χοληφόρου πόρου. Οι περισσότεροι από αυτούς τους ασθενείς είχαν μακροχρόνια συμπτώματα, μερικά από αυτά για πολλά χρόνια.Υπέφεραν από άνω κοιλιακό άλγος, φούσκωμα, δυσκοιλιότητα, έλλειψη όρεξης και ναυτία.Αυτοί οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε θεραπεία με εκχύλισμα φύλλων αγκινάρας  για 4 εβδομάδες. Μετά από 1 εβδομάδα, περίπου το 70% των ασθενών εμφάνισαν βελτίωση των συμπτωμάτων τους, και μετά από 4 εβδομάδες, το ποσοστό ήταν ακόμη υψηλότερο (περίπου 85%) (Held 1991).

Ακόμη πιο αξιοσημείωτη βελτίωση παρατηρήθηκε σε μια άλλη ανοικτή μελέτη (Fintelmann 1996), όπου 553 εξωτερικούς ασθενείς. Υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ένα τυποποιημένο εκχύλισμα αγκινάρας. Τα υποκειμενικά ενοχλήματα μειώθηκαν σημαντικά μέσα σε 6 εβδομάδες θεραπείας. Βελτιώσεις στον εμετό (88%), ναυτία (83%), κοιλιακό άλγος (76%), απώλεια όρεξης (72%), σοβαρή δυσκοιλιότητα (71%), μετεωρισμός (68%), και σε δυσανεξία του λίπους  (59%). Ενενήντα οκτώ τοις εκατό των ασθενών έκριναν τα αποτελέσματα της επίδρασης του εκχυλίσματος να είναι σημαντικά καλύτερα, κάπως καλύτερη, ή ίσα με εκείνα που επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θεραπείας με άλλα φάρμακα.

Η μελέτη από Fintelmann (1996) επιβεβαίωσαν όχι μόνον την αποτελεσματικότητα του εκχυλίσματος αγκινάρας για δυσπεψία, αλλά αποδεικνύεται επίσης μια σημαντική επίδραση του εκχυλίσματος σε λίπη (λιπίδια) μεταβολισμό. Οι ερευνητές βρήκαν μια σημαντική μείωση τόσο της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων στο αίμα, η οποία επιβεβαίωσε την ανακάλυψη της δεκαετίας του 1930.

 ΑΓΚΙΝΑΡΑ ΤΗΝΟΥ SUPERFOODS