Η
αγκινάρα αποτελεί πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, μαγγανίου, βιταμίνης Κ, βιταμίνης C και καλή πηγή σιδήρου, όλων των βιταμινών του συμπλέγματος Β και καλίου. Περιέχει, επίσης, φλαβονοειδή.
Οι ευεργετικές επιδράσεις της αγκινάρας στην υγεία προκύπτουν κυρίως από δύο συστατικά που περιέχει, την κυναρίνη και τη σιλιμαρίνη. Η κυναρίνη, η οποία βρίσκεται στα φύλλα της αγκινάρας, βοηθά στην ανακούφιση γαστρεντερικών προβλημάτων, τα οποία προκύπτουν από αδυναμία του οργανισμού να πέψει τα λίπη της τροφής εξαιτίας μειωμένης έκκρισης της χολής. Η κυναρίνη ενεργοποιεί την παραγωγή από το ήπαρ και την έκκριση της χολής, ώστε ανακουφίζει από στομαχική διαταραχή, ναυτία, μετεωρισμό και κοιλιακό πόνο. Εξαιτίας αυτών των επιδράσεων της αγκινάρας, έχει αρχίσει να μελετάται το πιθανό όφελος σε σχέση με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από κοιλιακό πόνο, φούσκωμα και διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Παρόλο που δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, μια μελέτη το 2004 (δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Alternative and Complementary Medicine) δίνει θετικά στοιχεία ότι το εκχύλισμα αγκινάρας μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της πάθησης αυτής.
Με την αύξηση της έκκρισης χολής που προκαλεί, η αγκινάρα συμμετέχει και στη ρύθμιση της παραγωγής χοληστερόλης από τον οργανισμό. Παρόλο που υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία για την επίδρασή της στη μείωση της χοληστερόλης, κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν ήδη προσθέσει την κυναρίνη στα φάρμακα κατά της χοληστερόλης.
Το φλαβονοειδές σιλιμαρίνη παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και έχει εξετασθεί για τυχόν προστατευτική δράση από καρκίνους. Σε μια μελέτη με ζώα φάνηκε ότι η ενίσχυση της δίαιτας με σιλιμαρίνη οδήγησε σε μείωση των περιστατικών καρκίνου της χοληδόχου κύστης και σε αναστολή της ανάπτυξης προκαρκινικών όγκων. Η ίδια ουσία έχει φανεί να εξουδετερώνει καρκινογόνα και στο δέρμα, ενώ κάποιες άλλες ουσίες στην αγκινάρα έχουν βρεθεί να αναστέλλουν την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη. Η σιλιμαρίνη θεωρείται, επίσης, ότι μπορεί να αναγεννήσει τον ηπατικό ιστό, για αυτό και η αγκινάρα αποτελεί καλή διατροφική επιλογή ειδικά για άτομα που πίνουν αλκοόλ. Είναι, βέβαια, σαφές ότι η κίρρωση του ήπατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση και δεν μπορεί να βελτιωθεί από την κατανάλωση αγκινάρας.
Πέρα από τις επιδράσεις που έχει η αγκινάρα μέσω των φλαβονοειδών της, έχει ευεργετικά αποτελέσματα και μέσω των θρεπτικών συστατικών της. Ο χαλκός συμμετέχει στη μεταφορά σιδήρου στους ιστούς (οι αγκινάρες περιέχουν και σίδηρο) και το μεταβολισμό κάποιων νευροδιαβιβαστών, ενώ εμπλέκεται και στη διαδικασία σύνθεσης κολλαγόνου και ελαστίνης, πρωτεϊνών του συνδετικού ιστού απαραίτητων για τη συνοχή και ελαστικότητα των αγγείων, των οστών και των αρθρώσεων. Επίσης, ο χαλκός, αλλά και το μαγγάνιο, αποτελούν συνένζυμα αντιοξειδωτικών ενζύμων του οργανισμού.
Η αγκινάρα αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης Κ, η οποία συμμετέχει στη διατήρηση της υγείας των οστών. Αυτό συμβαίνει, είτε ενεργοποιώντας την οστεοκαλσίνη, μια πρωτεΐνη των οστών που προάγει τη μεταλλοποίησή τους, είτε μέσω άλλων μηχανισμών (μελέτες δημοσιευμένες στα επιστημονικά περιοδικά Journal of Nutrition και Biochemical and Biophysical Research Communications το 1996). Για αυτό, ειδικά τα άτομα με αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση, όπως οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και οι ηλικιωμένοι, μπορεί να επωφεληθούν συμπεριλαμβάνοντας τις αγκινάρες στη δίαιτά τους.
Οι αγκινάρες περιέχουν, επίσης, σημαντικά ποσά φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β 6 . Τα δύο αυτά συστατικά μειώνουν την παραγωγή της ομοκυστεΐνης, ενός μεταβολικού παραπροϊόντος που μπορεί να είναι επικίνδυνο τόσο για την υγεία των οστών όσο και για την εμφάνιση αθηροσκλύρηνσης. Οι βιταμίνες Β 1 , Β 2 , Β 3 και Β 6 αποτελούν βασικά συστατικά του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων, των τριών, δηλαδή, βασικών πηγών ενέργειας.
Οι αγκινάρες μέσω του μαγνησίου και του καλίου μπορεί να συνεισφέρουν στη μείωση της υπέρτασης και μέσω της βιταμίνης C στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών.