Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

Σαλάτα με αγκιναράκια, φινόκιο και γραβιέρα

Υλικά:

250 γρ. αγκιναράκια (Tήνου) στο λάδι
2 ρίζες φινόκιο
120 γρ. γραβιέρα πικάντικη σε φλούδες
2 κουτ. σούπας κουκουνάρι
1 κουτ. γλυκού ελαιόλαδο
Για τη sauce
3-4 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
1 λεμόνι (τον χυμό του)
αλάτι, πιπέρι φρεσκοτριμμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο

Eκτέλεση:

Σοτάρουμε το κουκουνάρι στο ελαιόλαδο και το μεταφέρουμε σε πιάτο στρωμένο με απορροφητικό χαρτί. Στραγγίζουμε τα αγκιναράκια και τα κόβουμε στη μέση. Kόβουμε το φινόκιο σε λεπτές φέτες και το ανακατεύουμε μέσα σε μπολ μαζί με το κουκουνάρι και τις φλούδες γραβιέρας. Ετοιμάζουμε τη sauce ανακατεύοντας τον χυμό του λεμονιού με το ελαιόλαδο, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Περιχύνουμε τη σαλάτα, πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένο μαϊντανό και σερβίρουμε.

Tip: Αν μας αρέσει η γεύση του σκόρδου, μπορούμε να τρίψουμε το εσωτερικό της σαλατιέρας με μια κομμένη σκελίδα σκόρδου πριν τοποθετήσουμε μέσα τη σαλάτα.



Πώς να βάλετε την αγκινάρα στο διαιτολόγιο των μικρών παιδιών;

Σύμφωνα με Βρετανούς ερευνητές αν ένα παιδί αρχίσει να τρώει από πολύ μικρό λαχανικά είναι πολύ πιθανό να τα βάλει στη διατροφή του τόσο καθώς μεγαλώνει όσο και ως ενήλικας. Αυτό φαίνεται πως δείχνει μια μελέτη που χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ενωση και δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE.

Ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο του Λιντς στη Βρετανία επενέβησαν στη διατροφή 332 παιδιών από τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Δανία, ηλικίας 4-38 μηνών. Οι ερευνητές προσέθεσαν στη διατροφή των παιδιών πουρέ αγκινάρας και επέμειναν να το τοποθετούν στο πιάτο των παιδιών που αρχικά δεν ήθελαν. Σε αυτά τα παιδιά οι ερευνητές έβαλαν 5-10 φορές 100 γραμμάρια πουρέ αγκινάρας μπροστά τους (είτε στη βασική του μορφή, είτε με προσθήκη ζάχαρης και φυτικού ελαίου).

Τελικά, το 20% των παιδιών δέχτηκε τον πουρέ αγκινάρας και τον έτρωγε όλο ενώ το 40% των παιδιών μπορεί να μην «καθάριζε» το πιάτο του με τον πουρέ αλλά αποδείχτηκε αργότερα πώς όταν υπήρχε αγκινάρα στο φαγητό τους την έτρωγαν με ευχαρίστηση.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μικρότερης ηλικίας παιδιά που πήραν μέρος στη μελέτη έτρωγαν περισσότερο τον πουρέ από ό,τι τα μεγαλύτερα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όσο πιο μικρό είναι το παιδί τόσο πιο ανοιχτό είναι στο να δοκιμάζει νέες γεύσεις ενώ μετά την ηλικία των 24 μηνών δοκιμάζει πιο δύσκολα.

Η μελέτη έδειξε ότι δεν είναι απαραίτητο οι γονείς να «μασκαρεύουν» τα λαχανικά στο φαγητό των παιδιών για να τα φάνε. Πάντως, σε κάποιες περιπτώσεις οι ερευνητές προσέθεσαν στον πουρέ αγκινάρας λίγη ζάχαρη ή λάδι λαχανικών που είναι ένα μικρό τρικ.

«Αν θέλετε να ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να τρώνε λαχανικά, βεβαιωθείτε ότι έχετε ξεκινήσει να τα βάλετε στη διατροφή τους νωρίς και συχνά. Ακόμα κι αν το παιδί σας είναι ιδιότροπο ή δεν τους αρέσουν τα λαχανικά, η μελέτη μας δείχνει ότι αν επιμείνετε θα πιάσει το κόλπο», είπε ο επικεφαλής ερευνητής Marion Hetherington. Ένας άλλος τρόπος είναι να δώσετε οι ίδιοι το παράδειγμα. Δυστυχώς το να του λέτε συνέχεια ότι κάνουν καλό στην υγεία δεν είναι κάτι που “πιάνει” στα μικρά παιδιά.



Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Αγκινάρες πανέ


Υλικά:

10 αγκινάρες
To χυμό από 2 λεμόνια
1 φλιτζάνι τριμμένη φρυγανιά
2 αυγά χτυπημένα (αντικατάστησέ τα με νερό για να είναι νηστίσιμα)
1 φλιτζάνι αλεύρι
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο για τηγάνισμα
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

Καθάρισε τις αγκινάρες μία, μία και βούτηξέ τες στο χυμό λεμονιού για να μην μαυρίσουν.
Βράσε μέσα στο λεμόνι για 5 λεπτά. Άφησε σε απορροφητικό χαρτί, στράγγιξε και αλατοπιπέρωσε
Κόψε τις αγκινάρες στη μέση και αλεύρωσε καλά.
Βούτηξε κάθε κομμάτι στο αυγό και στη συνέχεια στη φρυγανιά.
Βάλε στο τηγάνι αρκετό ελαιόλαδο να κάψει. Βάλε τις αγκινάρες και ψήσε να πάρουν όμορφο χρώμα. Μπορείς να τις σερβίρεις και κρύες.



Καύσιμο από αγκινάρα παρουσίασε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Παρουσιάστηκε στον Βόλο από τον καθηγητή Νίκο Δαναλάτο οι προοπτικές που ανοίγονται από τη συνεργασία του ερευνητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και της βιομηχανίας.

Το Εργαστήριο Γεωργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας υλοποιεί το όραμά του για την παραγωγή Ελληνικού ανανεώσιμου (πράσινου) καυσίμου για την παραγωγή θερμότητας και ενέργειας από καλλιεργούμενη βιομάζα αγριαγκινάρας, όπως αναφέρει το larissanet.gr.
Πιο συγκεκριμένα, το Εργαστήριο συμφώνησε με ομάδα επενδυτών για την καλλιέργεια αρχικά 10.000 στρεμμάτων στη Θεσσαλία για την παραγωγή 15.000 τόνοι πελλέτας (7.500 τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου) που θα διατίθεται σε τιμές υπο-τριπλάσιες του πετρελαίου θέρμανσης. Το παραπάνω βιο-καύσιμο θα παραχθεί σε μονάδα που έχει αρχίσει να κατασκευάζεται στην Α’ ΒΙΠΕ. Βόλου ενώ η προμήθεια της βιομάζας θα παράγεται στη βάση συμβολαιακής γεωργίας, προς 70 ευρώ/τόνο, με μεγάλα οφέλη για τον παραγωγό, την τοπική απασχόληση, τον τελικό χρήστη – καταναλωτή, και φυσικά το περιβάλλον.

Η επέκταση του σχεδίου αυτού πρόκειται να αλλάξει τα δεδομένα στο τρίπτυχο Ελληνική γεωργία – εθνική οικονομία – μερική απεξάρτηση από τις εισαγωγές πετρελαίου.



Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Ιταλιάνικη πίτσα με αγκινάρα, μοτσαρέλα, κρεμμύδι και σαλάμι

Υλικά:

Για την ιταλιάνικη ζύμη
1 φακελάκι μαγιά ξηρή
1 φλιτζάνι νερό χλιαρό
1/4 φλιτζανιού κρασί κόκκινο
1 κουτ. γλυκού μέλι
1/2 κουτ. γλυκού ζάχαρη
1/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο
4½ φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 κουτ. γλυκού αλάτι

Για τη γέμιση
1 φλιτζάνι σάλτσα ντομάτας
8 αγκινάρες (από βάζο) σε φέτες
2 μπάλες μοτσαρέλα φρέσκια
1/2 κρεμμύδι κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες
16 φέτες σαλάμι
8 φύλλα βασιλικού κομμένα σε λεπτές λωρίδες
πιπέρι φρεσκοτριμμένο

Eκτέλεση:

Βάζουμε το νερό σε μεγάλο μπολ, πασπαλίζουμε με τη μαγιά, τα ανακατεύουμε ελαφρά και προσθέτουμε το μέλι και τη ζάχαρη. Το αφήνουμε 6-8 λεπτά μέχρι να αρχίσει η επιφάνεια του νερού να αφρίζει (να ενεργοποιηθεί η μαγιά). Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το κρασί και το μισό αλεύρι και με κουτάλα μέχρι να γίνει χυλός. Προσθέτουμε και το αλάτι κι ανακατεύουμε 2 λεπτά. Προσθέτουμε σιγά σιγά και το υπόλοιπο αλεύρι. Μεταφέρουμε το μείγμα σε καλά αλευρωμένη επιφάνεια και ζυμώνουμε με τα χέρια μας για 6-8 λεπτά μέχρι να έχουμε μια ελαστική ζύμη που δεν κολλά. Σχηματίζουμε μια μπάλα και τη βάζουμε σε μεγάλο και λαδωμένο μπολ. Σκεπάζουμε το μπολ με νωπή πετσέτα κι αφήνουμε τη ζύμη για μιάμιση περίπου ώρα, μέχρι σχεδόν να διπλασιαστεί σε όγκο. Βγάζουμε τη ζύμη από το μπολ, τη χωρίζουμε σε δύο κομμάτια, τα ζυμώνουμε πολύ ελαφρά για μισό λεπτό και σχηματίζουμε δύο μπάλες. Τις βάζουμε σε αλευρωμένο βαθύ ταψάκι και το σκεπάζουμε. Τις ξεκουράζουμε για 10 λεπτά. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200°C. Ανοίγουμε τις πίτσες με το χέρι σε αλευρωμένη επιφάνεια κι αν χρειαστεί χρησιμοποιούμε και τον πλάστη. Απλώνουμε τη σάλτσα στο ζυμάρι με την πλάτη μιας κουτάλας. Επάνω μοιράζουμε τη μοτσαρέλα και το κρεμμύδι και απλώνουμε την αγκινάρα και τον βασιλικό. Τέλος μοιράζουμε στην επιφάνεια και το σαλάμι και μεταφέρουμε την πίτσα σε αλευρωμένο ταψάκι. Ψήνουμε 8-10 λεπτά μέχρι να πάρει καλό χρώμα και τη βγάζουμε από τον φούρνο. Περιχύνουμε με λίγο φρέσκο ελαιόλαδο, την πασπαλίζουμε με τον βασιλικό και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Σερβίρουμε αμέσως.



Η αγκινάρα μπορεί να αποτρέψει ανωμαλίες στα νεογέννητα

Η αγκινάρα είναι ένα λαχανικό με πολλά θρεπτικά συστατικά και με αναρίθμητα οφέλη για το ανθρώπινο σώμα. Είναι μια πλούσια πηγή φυτικών ινών, βιταμινών και ανόργανων αλάτων ενώ είναι χαμηλή σε κορεσμένα λίπη και χοληστερόλη. Περιέχει βιταμίνες οι οποίες περιλαμβάνουν τη βιταμίνη C, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, φυλλικό οξύ, βιταμίνη Β-6, Β-12, Α, Ε, D και βιταμίνη Κ. Οι αγκινάρες παρέχουν επίσης μέταλλα, όπως ασβέστιο, σίδηρο, ψευδάργυρο, νάτριο, κάλιο, μαγγάνιο, φώσφορο και ψευδάργυρο. Όλα αυτά τα συστατικά είναι απαραίτητα κατά τη περίοδο της εγκυμοσύνης, επιπλέον οι φυτικές ίνες βοηθούν στα πρόβλημα της δυσκοιλιότητας που αντιμετωπίζουν οι έγκυες.
Μια λιγότερο γνωστή θετική επίδραση της αγκινάρας είναι ότι βοηθά τις έγκυες γυναίκες να σχηματίσουν κανονικά και υγιή παιδιά. Τα υψηλά επίπεδα του φυλλικού οξέος βρέθηκε ότι μπορεί να αποτρέψει ανωμαλίες του νευρικού σωλήνα που συμβαίνει στα νεογέννητα. Η διαδικασία σχηματισμού του νευρικού σωλήνα απαιτεί ένα ορισμένο ποσό φυλλικού οξέος να συμβεί σωστά, έτσι καθίσταται απαραίτητο στη δίαιτα την περίοδο της εγκυμοσύνης. Το φυλλικό οξύ είναι μια βιταμίνη Β που υποστηρίζει την ανάπτυξη νέων κυττάρων, γεγονός που το καθιστά κρίσιμο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Άφθονο φυλλικό οξύ πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων εκ γενετής ανωμαλιών, όπως ανεγκεφαλία και δισχιδής ράχη. Η ανεγκεφαλία αποτρέπει τον εγκέφαλο του μωρού σας από την ορθή ανάπτυξη και η δισχιδής ράχη εμποδίζει το νευρικό του σωλήνα να κλείσει σωστά. Καταναλώστε μεταξύ 400 και 800 μικρογραμμάρια φυλλικού οξέος καθημερινά. Μια μέση αγκινάρα παρέχει 107 μικρογραμμάρια. 



Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2014

Καλαμαράκια γεμιστά με αγκινάρες

Υλικά:

300 γρ. καρδιά αγκινάρας ψιλοκομμένη
1 κουταλιά ψιλοκομμένο άνηθο
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1 κιλό καθαρισμένα καλαμάρια
1 κουταλιά κάπαρη
1 φλιτζανάκι λευκό κρασί
4 ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμύδια
½ ματσάκι ψιλοκομμένο μαϊντανό
150 γρ. ψιλοκομμένα πράσα
Χυμό από 1 λεμόνι
1 κουταλιά ρύζι Καρολίνα
1 κύβο μυρωδικών μαϊντανό
½ Pummaro ψιλοκομμένο
1 μερίδα "Σπιτικό" ζωμό λαχανικών
Αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση:

Πλύνε τα καλαμαράκια και άφησέ τα κατά μέρος, για να σοτάρεις την αγκινάρα, το πράσο, τα κρεμμυδάκια, το μαϊντανό, τον άνηθο και την κάπαρη με τη μισή ποσότητα από το ελαιόλαδo.
Ράντισε με τον σπιτικό ζωμό και, όταν τα λαχανικά μαλακώσουν, ρίξε το ρύζι, το χυμό λεμονιού, το Pummaro, τον κύβο μυρωδικών και λίγο από το κρασί. Άφησε τώρα το μείγμα της γέμισης να βράσει λίγο και να πιει τα υγρά του.
Γέμισε τα καλαμαράκια με το μείγμα και σόταρέ τα ελαφρώς σε μια κατσαρόλα με το υπόλοιπο ελαιόλαδo. Σβήσε με το υπόλοιπο κρασί και σιγόβρασε τα γεμιστά καλαμαράκια σε σιγανή φωτιά, ώσπου να μαλακώσουν και να τρυπιούνται με το πιρούνι. Σερβίρονται ζεστά ή κρύα.



Τι προσφέρει στον οργανισμό η αγκινάρα;

Η αγκινάρα αποτελεί πολύ καλή πηγή διαιτητικών ινών, χαλκού, μαγνησίου, φωσφόρου, μαγγανίου, βιταμίνης Κ, βιταμίνης C και καλή πηγή σιδήρου, όλων των βιταμινών του συμπλέγματος Β και καλίου. Περιέχει, επίσης, φλαβονοειδή.

Οι ευεργετικές επιδράσεις της αγκινάρας στην υγεία προκύπτουν κυρίως από δύο συστατικά που περιέχει, την κυναρίνη και τη σιλιμαρίνη. Η κυναρίνη, η οποία βρίσκεται στα φύλλα της αγκινάρας, βοηθά στην ανακούφιση γαστρεντερικών προβλημάτων, τα οποία προκύπτουν από αδυναμία του οργανισμού να πέψει τα λίπη της τροφής εξαιτίας μειωμένης έκκρισης της χολής. Η κυναρίνη ενεργοποιεί την παραγωγή από το ήπαρ και την έκκριση της χολής, ώστε ανακουφίζει από στομαχική διαταραχή, ναυτία, μετεωρισμό και κοιλιακό πόνο. Εξαιτίας αυτών των επιδράσεων της αγκινάρας, έχει αρχίσει να μελετάται το πιθανό όφελος σε σχέση με το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από κοιλιακό πόνο, φούσκωμα και διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Παρόλο που δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα, μια μελέτη το 2004 (δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Alternative and Complementary Medicine) δίνει θετικά στοιχεία ότι το εκχύλισμα αγκινάρας μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της πάθησης αυτής.
Με την αύξηση της έκκρισης χολής που προκαλεί, η αγκινάρα συμμετέχει και στη ρύθμιση της παραγωγής χοληστερόλης από τον οργανισμό. Παρόλο που υπάρχουν αντικρουόμενα στοιχεία για την επίδρασή της στη μείωση της χοληστερόλης, κάποιες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν ήδη προσθέσει την κυναρίνη στα φάρμακα κατά της χοληστερόλης.
Το φλαβονοειδές σιλιμαρίνη παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και έχει εξετασθεί για τυχόν προστατευτική δράση από καρκίνους. Σε μια μελέτη με ζώα φάνηκε ότι η ενίσχυση της δίαιτας με σιλιμαρίνη οδήγησε σε μείωση των περιστατικών καρκίνου της χοληδόχου κύστης και σε αναστολή της ανάπτυξης προκαρκινικών όγκων. Η ίδια ουσία έχει φανεί να εξουδετερώνει καρκινογόνα και στο δέρμα, ενώ κάποιες άλλες ουσίες στην αγκινάρα έχουν βρεθεί να αναστέλλουν την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη. Η σιλιμαρίνη θεωρείται, επίσης, ότι μπορεί να αναγεννήσει τον ηπατικό ιστό, για αυτό και η αγκινάρα αποτελεί καλή διατροφική επιλογή ειδικά για άτομα που πίνουν αλκοόλ. Είναι, βέβαια, σαφές ότι η κίρρωση του ήπατος είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση και δεν μπορεί να βελτιωθεί από την κατανάλωση αγκινάρας.
Πέρα από τις επιδράσεις που έχει η αγκινάρα μέσω των φλαβονοειδών της, έχει ευεργετικά αποτελέσματα και μέσω των θρεπτικών συστατικών της. Ο χαλκός συμμετέχει στη μεταφορά σιδήρου στους ιστούς (οι αγκινάρες περιέχουν και σίδηρο) και το μεταβολισμό κάποιων νευροδιαβιβαστών, ενώ εμπλέκεται και στη διαδικασία σύνθεσης κολλαγόνου και ελαστίνης, πρωτεϊνών του συνδετικού ιστού απαραίτητων για τη συνοχή και ελαστικότητα των αγγείων, των οστών και των αρθρώσεων. Επίσης, ο χαλκός, αλλά και το μαγγάνιο, αποτελούν συνένζυμα αντιοξειδωτικών ενζύμων του οργανισμού.
Η αγκινάρα αποτελεί πολύ καλή πηγή βιταμίνης Κ, η οποία συμμετέχει στη διατήρηση της υγείας των οστών. Αυτό συμβαίνει, είτε ενεργοποιώντας την οστεοκαλσίνη, μια πρωτεΐνη των οστών που προάγει τη μεταλλοποίησή τους, είτε μέσω άλλων μηχανισμών (μελέτες δημοσιευμένες στα επιστημονικά περιοδικά Journal of Nutrition και Biochemical and Biophysical Research Communications το 1996). Για αυτό, ειδικά τα άτομα με αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση, όπως οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και οι ηλικιωμένοι, μπορεί να επωφεληθούν συμπεριλαμβάνοντας τις αγκινάρες στη δίαιτά τους.
Οι αγκινάρες περιέχουν, επίσης, σημαντικά ποσά φυλλικού οξέος και βιταμίνης Β 6 . Τα δύο αυτά συστατικά μειώνουν την παραγωγή της ομοκυστεΐνης, ενός μεταβολικού παραπροϊόντος που μπορεί να είναι επικίνδυνο τόσο για την υγεία των οστών όσο και για την εμφάνιση αθηροσκλύρηνσης. Οι βιταμίνες Β 1 , Β 2 , Β 3 και Β 6 αποτελούν βασικά συστατικά του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των πρωτεϊνών και των λιπιδίων, των τριών, δηλαδή, βασικών πηγών ενέργειας.
Οι αγκινάρες μέσω του μαγνησίου και του καλίου μπορεί να συνεισφέρουν στη μείωση της υπέρτασης και μέσω της βιταμίνης C στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και την εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών.



Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Πατάτες με αγκινάρες και αμύγδαλα


Υλικά: (για 4-6 άτομα)

500 γρ. πατάτες
4 καρδιές αγκινάρας, ωμές
Χυμός ενός λεμονιού
150 ml ελαιόλαδο
200 γρ. αμύγδαλα, κομμένα σε λεπτές φέτες
4 μίσχοι σέλινου
Αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση:

 Πλένουμε και καθαρίζουμε τις πατάτες και τις κόβουμε σε μικροσκοπικούς κύβους, πλευράς 3 χιλιοστών. Καθαρίζουμε τις αγκινάρες, ψιλοκόβουμε τις καρδιές τους και τις ραντίζουμε με το χυμό λεμονιού.
 Ζεσταίνουμε σε ένα βαθύ τηγάνι 100 ml από το λάδι και σοτάρουμε τις πατάτες και τις αγκινάρες ανακατεμένες. Αλατοπιπερώνουμε. Σκεπάζουμε το τηγάνι για να γίνουν οι πατάτες μαλακές, χαμηλώνουμε τη φωτιά και τις αφήνουμε να σιγοψηθούν επί 25 λεπτά, κουνώντας κάθε τόσο το τηγάνι, ώστε να μην κολλήσουν, αλλά και να ροδίσουν απ όλες τις μεριές. Όταν είναι έτοιμες, τις βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τις βάζουμε σε ζεστή πιατέλα.
 Ζεσταίνουμε σε καθαρό τηγάνι το υπόλοιπο λάδι και σοτάρουμε τα αμύγδαλα, ώσπου να ροδίσουν. Τα βγάζουμε, τα αφήνουμε να στραγγίσουν επάνω σε χαρτοπετσέτα και τα αλατίζουμε ελαφρώς. Τα ανακατεύουμε με τις πατάτες και τις αγκινάρες.
 Καθαρίζουμε τους μίσχους του σέλινου και τους κόβουμε σε λεπτά μπαστουνάκια. Γαρνίρουμε με αυτά την πιατέλα και σερβίρουμε.



Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Ρυζοσαλάτα με αγκινάρες

Υλικά:

500 γραμμάρια ρύζι
4 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
100 γραμμάρια καλαμπόκι
100 γραμμάρια άσπρα αμύγδαλα ψιλοκομμένα
1 πιπεριά πράσινη ψιλοκομμένη
1 πιπεριά κόκκινη ψιλοκομμένη
3/4 ματσάκι άνιθο
3 - 4 καρότα ψιλοκομμένα
4 καρδιές από αγκινάρες βρασμένες και ψιλοκομμένες
1 ματσάκι μαϊντανό
1 ποτηράκι του κρασιού λάδι
1/2 ποτηράκι του κρασιού ξίδι
1/2 ποτηράκι του κρασιού χυμό λεμονιού
αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

Βράζετε και σουρώνετε το ρύζι.
Σε ένα μεγάλο μπολ στρώνετε κατά σειρά όλα τα υλικά.
Χτυπάτε πολύ καλά το λαδόξιδο και το ρίχνετε από πάνω μαζί με το αλάτι.
Τα ανακατεύετε όλα μαζί προσεχτικά με ένα κουτάλι.
Έχετε κρατήσει λίγο άνιθο και λίγο καλαμπόκι και τα στρώνετε πάνω στην σαλάτα.
Σερβίρεται κρύα.



Η αγκινάρα ενισχύει το μεταβολισμό

Στο σημερινό κόσμο των fast foods, η μεγάλη κατανάλωση των λιπών και του κόκκινου κρέατος και η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, έχει θέσει το συκώτι υπό μεγάλη πίεση. Η κύρια λειτουργία του είναι σαν ένα χημικό εργοστάσιο, για την παραγωγή των χημικών ουσιών, όπως ένζυμα και άλλες πρωτεΐνες, που απαιτούνται για τη διατήρηση της ζωής, αλλά και για να μεταβολίσουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειαζόμαστε από τα τρόφιμα που τρώμε. Αν το συκώτι σας επιβαρύνεται δεν θα λειτουργεί όπως πρέπει, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει σε κακή πέψη και αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών του φαγητού σας και την αύξηση των τοξινών στο αίμα σας. Θα αισθάνεστε κουρασμένοι, με προβλήματα πέψης και πολλά άλλα προβλήματα υγείας. Η επιβάρυνση του ήπατος μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κίρρωση η οποία δεν είναι ιάσιμη. Θα πρέπει να εκτιμήσετε σοβαρά τη διατροφή σας, και να επαναπροσδιορίσετε τις διατροφικές και καταναλωτικές συνήθειες που προκαλούν το πρόβλημα.

Το κύριο δραστικό συστατικό της αγκινάρας είναι η κυναρίνη, μια ουσία που διεγείρει την παραγωγή της χολής, και ως εκ τούτου καθιστά την αγκινάρα ένα εξαιρετικό ορεκτικό για κάθε γεύμα. Δεν είναι μόνο η κυναρίνη, αλλά επίσης η λουτεολίνη και το χλωρογενικό οξύ που περιέχει.

Η διέγερση της παραγωγής χολής από την κυναρίνη είναι ένα από τα πιο σημαντικά από τα αποτελέσματα της αγκινάρας για την ευημερία σας. Η χολή συμβάλλει στην ορθή πέψη και απορρόφηση των λιπαρών ουσιών. Οι περισσότερες από τις πεπτικές χημικές ουσίες είναι υδατοδιαλυτές, και χωρίς αυτήν την γαλακτωματοποίηση του λίπους με νερό, τα περισσότερα από τα λίπη που καταναλώνουμε θα περνούσαν στο σώμα μας αναλλοίωτα. Η χολή βρίσκεται στη χοληδόχο κύστη, η οποία συνδέεται με τα χολήφόρα αγγεία. Ο εν λόγω συνδυασμός, λειτουργεί ως δίαυλος μεταφοράς των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών από το συκώτι στο πάγκρεας.
Η χολή μας δίνει τη δυνατότητα να αφομοιώσουμε τα λίπη και να απορροφήσουμε τις βιταμίνες από τις τροφές μας. Επίσης προωθεί  τη γενική υγεία του πεπτικού μας συστήματος. Βιοσυντίθεται στο ήπαρ από διάφορα ένζυμα και τριγλυκερίδια και στη συνέχεια αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη μέχρι να χρειαστεί. Ενεργοποιείται από την παρουσία των λιπών και διεγείρεται από την κυναρίνη της αγκινάρας.



Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Αγκινάρες σκορδαλιά

Υλικά:

8 αγκινάρες
400 γρ. κρεμμύδια στιφάδου, μικρά
300 γρ. καρότα
500 ml κρασί
150 γρ. φέτα
λίγο σέλινο
λίγο άνιθο
λίγο ελαιόλαδο
λίγο αλεύρι
Για την σκορδαλιά:
δύο πατάτες (150 γρ.)
5 σκελίδες σκόρδο
200 γρ. ελαιόλαδο
λίγη καυτερή πιπεριά
μερικούς στήμονες σαφράν
λίγο ξύδι

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε τη σκορδαλιά, με λίγη καυτερή πιπεριά, σκόρδο χτυπημένο στο γουδί, τις βρασμένες πατάτες και το σαφράν και την «ανεβάζουμε» με λίγο ελαιόλαδο και λίγο ξύδι.
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες και τις βάζουμε σε νερό με λεμόνι. Καθαρίζουμε και τα κρεμμυδάκια στιφάδου και κόβουμε τα καρότα στο σχήμα που θέλουμε.
Σοτάρουμε σε ελαιόλαδο τα κρεμμύδια και τα καρότα, τα σβήνουμε με λίγο λεμόνι και κρασί και τα αφήνουμε να βράσουν για 10΄.
Τοποθετούμε σε άλλη κατσαρόλα τις αγκινάρες ανάποδα (με τη βάση προς τα επάνω), βάζουμε το σέλινο και τον άνηθο ψιλοκομμένα, προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα καρότα με το ζωμό όπου έχουν βράσει. Προσθέτουμε λίγο νερό και διαλύουμε μια κουταλιά αλεύρι σε 4 κουταλιές ελαιόλαδο.
Ρίχνουμε στις αγκινάρες αλάτι και χοντροσπασμένο πιπέρι, τις σκεπάζουμε με λαδόκολλα και ένα πιάτο και τις αφήνουμε να βράσουν σε σιγανή φωτιά για 25-30΄ περίπου.
Σερβίρουμε τις αγκινάρες κρύες πάνω στην σκορδαλιά και πασπαλίζουμε με φέτα τριμμένη και άνιθο.



3 λόγοι για να αγαπήσετε τις αγκινάρες

Η αγκινάρα μπορεί να τρομάζει λίγο με την όψη της και να μας δυσκολεύει λίγο στο καθάρισμα, αλλά αξίζει τον κόπο και την προσπάθεια αν ψάχνετε για μια γεμάτη γεύση αλλά και πολλά οφέλη για την υγεία. Αποτελεί αγαπημένο λαχανικό αλλά και πολύτιμο φάρμακο για χιλιάδες χρόνια τώρα. 
Η αγκινάρα είναι μια καλή επιλογή λαχανικών για:

Φυτικές ίνες - Όπως και άλλα φρούτα και λαχανικά οι αγκινάρες είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες. Μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της υγείας της καρδιάς και στη μείωση της χοληστερίνης. Επιπλέον, οι φυτικές ίνες έχει αποδειχθεί ότι είναι ένας βασικός σύμμαχος τόσο της διαχείρισης βάρους όσο και στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.

Βιταμίνη C - Για κρυολογήματα, γρίπη, ανοσία και γενικά για ενίσχυση του ανοσοποιητικού η βιταμίνη C έρχεται πρώτη στο μυαλό. Εκτός από την προώθηση ενός ισχυρού ανοσοποιητικού συστήματος, η βιταμίνη C όπως φαίνεται από πρόσφατες μελέτες προωθεί της υγείας της καρδιάς και μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου.

Αντιοξειδωτικά - Αυτές οι περιβόητες ουσίες έχουν την ικανότητα να καταστέλλουν την καταστροφική οξείδωση των κυττάρων και να μας θωρακίζουν ενάντια σε χρόνιες παθήσεις. Μερικές μελέτες που δείχνουν ότι, σε συνδυασμό με τη βιταμίνη C, οι ενώσεις αυτές μπορεί να βοηθήσουν στην υγιή όραση.



Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2014

Αγκινάρες με άσπρη σάλτσα

Υλικά:

6 αγκινάρες
2 κουταλιές αλάτι

Για τη σάλτσα
Ζωμό από τις αγκινάρες
30 γρ. αλεύρι
λίγη κρέμα γάλακτος ή γάλα
1 κρόκο αυγού
λίγο φρέσκο βούτυρο

Εκτέλεση:

Πλένουμε καλά τις αγκινάρες. Αν είναι πολύ μεγάλες, τις κόβουμε στη μέση. Σε μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε το νερό με το αλάτι να βράσουν. Μόλις το νερό αρχίσει να κοχλάζει ρίχνουμε τις αγκινάρες. Είναι έτοιμες όταν τραβήξουμε ένα φύλλο τους και αυτό ξεκολλήσει εύκολα. Κατόπιν τις στραγγίζουμε καλά και τις τοποθετούμε σε πιατέλα.

Για τη σάλτσα: Ρίχνουμε στο ζωμό από τις αγκινάρες 30 γραμμάρια αλεύρι ανακατεύοντας το καλά για να μη σβολιάσει. Προσθέτουμε λίγη κρέμα γάλακτος ή γάλα και τον κρόκο του αυγού. Τα αφήνουμε να πάρουν μια βράση ανακατεύοντας συνέχεια με γρήγορες κινήσεις. Κατεβάζουμε τη σάλτσα από τη φωτιά και προσθέτουμε λίγο φρέσκο βούτυρο. Περιχύνουμε με τη σάλτσα τις αγκινάρες και τις σερβίρουμε ζεστές.



10 γεγονότα που ίσως δεν γνωρίζετε για τις αγκινάρες

Εδώ είναι 10 γεγονότα σχετικά με τις αγκινάρες, ένα από τα πιο δημοφιλή και πιο υγιεινά λαχανικά στον κόσμο.

  1. Η αγκινάρα είναι φυτό της Μεσογείου.
  2. Τεχνικά, είναι ένα λουλούδι που δεν έχει ανθίσει ακόμη.
  3. Σύμφωνα με τους αρχαίους Ρωμαίους και Έλληνες, οι αγκινάρες ήταν ένα αφροδισιακό. Για το λόγο αυτό, σε ορισμένες χώρες είχε απαγορευτεί η κατανάλωση τους από τις γυναίκες μέχρι περίπου τον 16ο αιώνα.
  4. Στην Ελληνική βοτανική του Διοσκουρίδη που δημοσιεύθηκε μεταξύ 40 και 70 μ.Χ. υπάρχει η πρώτη λογοτεχνική αναφορά στις αγκινάρες.
  5. Η αγκινάρα εισήχθη στη Γαλλία από την Κατερίνα των Μεδίκων, σύζυγο του βασιλιά Ερρίκου Β ', το 1500.
  6. Ισπανοί και Γάλλοι άποικοι έφεραν την αγκινάρα στην Αμερική τον 19ο αιώνα.
  7. Οι Ολλανδοί έφεραν την αγκινάρα στη Βρετανία τον 16ο αιώνα.
  8. Η Ιταλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός αγκινάρας στον κόσμο. Άλλες μεσογειακές χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ισπανία και η Γαλλία ανήκουν επίσης στους κορυφαίους παραγωγούς.
  9. Η Καλιφόρνια παράγει τις περισσότερες από τις αγκινάρες που πωλούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Μέρλιν Μονρόε στέφθηκε η πρώτη Βασίλισσα της Αγκινάρας του Castroville το 1947.
  10. Οι αγκινάρες είναι πολύ πλούσιες σε αντιοξειδωτικές ουσίες. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν την πέψη, είναι ευεργετικές για το συκώτι και τη χοληδόχο κύστη, και έχει βρεθεί ότι βελτιώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης.




Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Κοφτό μακαρονάκι με αγκινάρες, κοτόπουλο και φέτα

Υλικά:

1 πακέτο κοφτό μακαρονάκι (ή άλλο είδος ζυμαρικού)
1κ.σ. ελαιόλαδο
2 σκελίδες σκόρδο, λιωμένο
1/2 κούπα ψιλοκομμένο κόκκινο κρεμμύδι
500γρ. στήθος κοτόπουλο χωρίς κόκκαλα και πέτσα, κομμένο σε μπουκίτσες
1 βάζο μαριναρισμένες καρδιές αγκινάρας, στραγγισμένες και ψιλοκομμένες
1 μεγάλη ντομάτα, ψιλοκομμένη
1/2 κούπα τυρί φέτα θρυμματισμένη
3 κ.σ. ψιλοκομμένος φρέσκος μαϊντανός
2 κ.σ. χυμός λεμονιού
2 κ.γ. ρίγανη
αλάτι, πιπέρι
2 φέτες λεμονιού για το γαρνίρισμα

Εκτέλεση:

 Βράστε τα μακαρόνια σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου, στραγγίξτε τα και αφήστε τα στην άκρη. Στο μεταξύ, ζεστάνετε λάδι σε ένα μεγάλο τηγάνι σε δυνατή φωτιά. Ρίξτε μέσα το σκόρδο και το κρεμμύδι και σοτάρετε για 2 λεπτά. Προσθέστε το κοτόπουλο και αφήστε το να μαγειρευτεί ανακατεύοντας συχνά, μέχρι να μην είναι πια ροζ και να έχει βγάλει τους χυμούς του (περίπου 5 με 6 λεπτά). Μειώστε τη θερμοκρασία σε χαμηλή και προσθέστε τις καρδιές αγκινάρας, τη ντομάτα, τη φέτα, το μαϊντανό, το χυμό λεμονιού και τη ρίγανη και τέλος τα βρασμένα μακαρόνια. Ανακατέψτε μέχρι να δέσουν όλα μαζί, περίπου 3 λεπτά. Πάρτε το τηγάνι από τη φωτιά, αλατοπιπερώστε ανάλογα με την όρεξή σας και σερβίρετε τη μακαρονάδα σε μια μεγάλη πιατέλα, γαρνιρισμένη με τις 2 φέτες λεμόνι.
 



Πέτρα στα νεφρά; Δοκίμασε αγκινάρα

H διουρητική και αποτοξινωτική δράση τής αγκινάρας είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Aν θέλετε να «καθαρίσετε» το ουροποιητικό σας σύστημα, μπορείτε να κάνετε μια θεραπεία με αφέψημα από φύλλα αγκινάρας (μιλάμε για τα φύλλα τού φυτού και όχι τού λουλουδιού, που είναι η αγκινάρα που τρώμε). Για να το φτιάξετε, θα ρίξετε 30 γραμμάρια ξερά φύλλα για 10-15 λεπτά σε νερό που θα έχετε προηγουμένως βράσει. Θα πίνετε 1½ φλιτζάνι αφεψήματος πριν από κάθε σας γεύμα επί μία εβδομάδα και θα επαναλαμβάνετε την θεραπεία 4 φορές τον χρόνο, δηλαδή κάθε τέταρτο μήνα.

Επίσης οι ρίζες της βρασμένες σε λευκό κρασί έχουν έντονη διουρητική δράση.

Λόγω των διουρητικών της ιδιοτήτων συστήνεται σε παθήσεις των νεφρών, βοηθά σε οξεία και χρόνια νεφρίτιδα, σε ουρολοιμώξεις, σε πέτρες στα νεφρά και σε αυξημένη ουρία στο αίμα.



Παρασκευή 29 Αυγούστου 2014

Αγκινάρες με τσιπούρα

Yλικά:

4 φιλέτα τσιπούρας
το ξύσμα και το χυμό ενός λεμονιού
ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι
για τον πουρέ αγκινάρας
(μία συσκευασία) αγκινάρες 600 γρ.
100 γρ. κρεμμύδι ψιλοκομμένο
500 γρ. πατάτες
4 κ.σ. ελαιόλαδο
μία κούπα ζωμό θαλασσινών
2 κ.σ. βούτυρο
αλάτι και πιπέρι

Εκτέλεση:

για τον πουρέ
Βάζουμε τις πατάτες σε μία κατσαρόλα και βράζουμε μέχρι να μαλακώσουν. Τις ξεφλουδίζουμε και τις κάνουμε πουρέ. Ετοιμάζουμε τον πουρέ αγκινάρας. Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το κρεμμύδι και το ελαιόλαδο. Μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να μαλακώσει. Συνεχίζουμε με τις αγκινάρες και το ζωμό λαχανικών. Μαγειρεύουμε για 20 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν. Όταν είναι έτοιμες, τις πολτοποιούμε, ανακατεύουμε με τον πουρέ πατάτας, προσθέτουμε το βούτυρο και διορθώνουμε τη γεύση σε αλάτι και πιπέρι.

για τις τσιπούρες
Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το ελαιόλαδο, το ξύσμα και το χυμό λεμονιού, το αλάτι και το πιπέρι. Χρησιμοποιούμε το μείγμα αυτό για να μαρινάρουμε τα φιλέτα για 15 λεπτά. Σε ένα καυτό τηγάνι, βάζουμε λίγο ελαιόλαδο και ακουμπάμε τα φιλέτα από την εξωτερική τους πλευρά. Ψήνουμε για 4 λεπτά, γυρίζουμε από την άλλη πλευρά και ψήνουμε για άλλα 2-3 λεπτά. Σερβίρουμε με τον πουρέ αγκινάρας και φρέσκο άνηθο.

Tips & Tricks

Ένα καυτό τηγάνι και ελάχιστο ελαιόλαδο είναι το μυστικό για μία τραγανή κρούστα. Μη γυρίζετε συνέχεια το φιλέτο καθώς ψήνεται. Μία φορά από την κάθε πλευρά αρκεί.



Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

Ψαρονέφρι γεμιστό με γαρνιτούρα αγκινάρας

Υλικά:

4 τεμάχια ψαρονέφρι (μοσχαρίσιο)
100 γρ. μανιτάρια
ψιλοκομμένα
250 γρ. τυρί γκούντα τριμμένο
1/2 φλιτζάνι λάδι
λίγος μάίντανός
1/2 κιλό αγκινάρες
250 γρ. καρότο, αρακάς, καλαμπόκι (ανάμεικτα)
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1/2 φλιτζάνι σπορέλαιο
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση:                                                                                                                                                                  
Με το μαχαίρι ανοίξτε το κάθε ψαρονέφρι από πάνω, έτσι ώστε να μπορέσετε να το γεμίσετε. Ροδίστε τα καλά και στο ίδιο λάδι σαωτάρετε τα μανιτάρια, ρίξτε το αλάτι, το πιπέρι, το μαϊντανό και πριν τα κατεβάσετε ρίξτε το τυρί, ώστε να λιώσει λίγο. Με το μείγμα αυτό γεμίστε το ψαρονέφρι.
Ψήστε στους 200° C για 1 ώρα.
Βράστε τις αγκινάρες και τα λαχανικά προσθέτοντας λίγο αλάτι. Σωτάρετε το κρεμμύδι στο σπορέλαιο και στη συνέχεια σωτάρετε τις αγκινάρες και τα λαχανικά (καρότο, αρακά, καλαμπόκι).
Γεμίστε τις αγκινάρες με τα λαχανικά και γαρνίρετε το ψαρονέφρι.Συνοδεύεται με μουστάρδα πικάντικη.


Αγκινάρα: Ένα λαχανικό με μακρά ιστορία

Η αγκινάρα χρησιμοποιείται ως τροφή και ιατρική θεραπεία ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή, ένας μαθητής του Αριστοτέλη ο Θεόφραστος ήταν ένας από τους πρώτους που περιέγραψε το φυτό λεπτομερώς. Το απολάμβαναν ως μια λιχουδιά, ένα ορεκτικό και για την ενίσχυση του πεπτικού από την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα φαίνεται να πέφτει στην αφάνεια μέχρι το 16ο αιώνα, όταν καταγράφηκε η ιατρική χρήση της αγκινάρας για τα προβλήματα του ήπατος και τον ίκτερο. Το 1850 ένας Γάλλος γιατρός χρησιμοποίησε με επιτυχία εκχύλισμα φύλλων αγκινάρας για την αντιμετώπιση ενός αγοριού που ήταν άρρωστο με ίκτερο για ένα μήνα και δεν είχε καμία βελτίωση από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνταν εκείνη τη εποχή. Το επίτευγμα αυτό ενέπνευσε τους ερευνητές για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τις επιδράσεις του εκχυλίσματος αυτού. Η έρευνα τους οδήγησε στη γνώση που έχουμε σήμερα σχετικά με τα συστατικά του εκχυλίσματος και των μηχανισμών δράσης της.

Η αγκινάρα είναι ένα από τα αρχαιότερα καλλιεργούμενα φυτά. Πρώτα καλλιεργήθηκε στην Αφρική και στη συνέχεια ήλθε στην νότια Ευρώπη. Η εικόνα της βρίσκεται σε αρχαία αιγυπτιακά δισκία και σε βωμούς. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ένα πολύτιμο φυτό για την χωνευτική ενίσχυση και τότε ήταν ένα σπάνιο φυτό που κατανάλωναν τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Στην Ευρώπη του δέκατου έκτου αιώνα, η αγκινάρα θεωρήθηκε επίσης ένα ευγενές λαχανικό που προοριζόταν για κατανάλωση από τον βασιλιά και τους πλούσιους.

Στην παραδοσιακή ευρωπαϊκή ιατρική, τα φύλλα της αγκινάρας χρησιμοποιήθηκαν ως διουρητικό για την τόνωση των νεφρών και ως χολερετικό για να τονώσει τη ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης.

Στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, Γάλλοι επιστήμονες άρχισαν σύγχρονη έρευνα σε αυτές τις παραδοσιακές θεραπευτικές χρήσεις της αγκινάρας. Στο έργο τους προτείνεται πράγματι για την τόνωση των νεφρών και της χοληδόχου κύστης. Στο μεσαίωνα Ιταλοί επιστήμονες απομόνωσαν μια ένωση από το φύλλο της αγκινάρας, που ονομάζεται κυναρίνη, η οποία φάνηκε να επιβεβαιώνει πολλές από τις ευεργετικές συνέπειες της ολόκληρης αγκινάρας. Συνθετικά παρασκευάσματα με κυναρίνη χρησιμοποιήθηκαν ως φάρμακο για την τόνωση του ήπατος και της χοληδόχου κύστης και για τη θεραπεία της αυξημένης χοληστερόλης από τη δεκαετία του 1950.



Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

Αγκινάρες με σος γιαουρτιού

Υλικά:

9 αγκινάρες
400 γρ. αρνίσιο κιμά
1 λεμόνι
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
3-4 σκελίδες σκόρδο
1/2 κιλό γιαούρτι
1/4 φλιτζανιού σουμάκ
1 φλ. ρύζι μπασμάτι (ατμομαγειρεμένο)
ελαιόλαδο
1/4 φλ. κουκουνάρι
λίγες σταφίδες (προαιρετικά)

Εκτέλεση:

Αγκινάρες
Καθαρίζουμε τις αγκινάρες και τις τρίβουμε με λεμόνι.
Βράζουμε μπόλικο νερό με αλάτι, ελαιόλαδο και το χυμό ενός λεμονιού.
Ρίχνουμε μέσα στο βραστό νερό τις αγκινάρες να μαλακώσουν, φροντίζοντας να είναι πάντα βουτηγμένες στο νερό, να μην έρχονται στην επιφάνεια.
Χρειάζονται γύρω στα 25' βράσιμο.

Κιμάς
Σε βαθύ τηγάνι αφήνουμε 3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο να κάψουν και ρίχνουμε τον κιμά.
Τσιγαρίζουμε τον κιμά μέχρι να αλλάξει χρώμα.
Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και ανακατεύουμε με τον κιμά στο τηγάνι.
Ρίχνουμε 2 κ.σ. σουμάκ, αλατοπιπερώνουμε και συνεχίζουμε με ξύλινη κουτάλα το ανακάτεμα μέχρι ο κιμάς να πιει το νερό του.
Γεμίζουμε τις αγκινάρες με το μείγμα.

Για τη σος
Σε ένα κατσαρολάκι σοτάρουμε 1 κ.σ. ελαιόλαδο με το σκόρδο για περίπου 10 δευτερόλεπτα.
Προσθέτουμε 1 κ.σ. σουμάκ και ανακατεύουμε.
Στη συνέχεια προσθέτουμε ένα αβγό χτυπημένο και το γιαούρτι μαζί με 2 κ.σ. ζουμί από το νερό που έβραζαν οι αγκινάρες.
Ανακατεύουμε σε χαμηλή φωτιά.
Μόλις το γιαούρτι «φουσκώσει» αφαιρούμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το σοταρισμένο σκόρδο και το σούμακ ανακατεύοντάς τα καλά.
Γεμίζουμε τις αγκινάρες με το γιαούρτι και λίγο πριν το σερβίρουμε βάζουμε για 20 περίπου λεπτά στο φούρνο.
Γαρνίρουμε με τηγανητά κουκουναράκια και συνοδεύουμε με ρύζι μπασμάτι που έχουμε ατμοβράσει.



Αφέψημα αγκινάρας για τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια

Έχει αποδειχθεί ότι τα συστατικά της αγκινάρας μειώνουν τη χοληστερόλη. Αυξάνουν την καλή χοληστερόλη (HDL) και μειώνουν την κακή χοληστερόλη (LDL).
Η εξισορρόπηση των τιμών της χοληστερόλης είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της καρδιάς σας. Η υψηλή χοληστερόλη είναι ένας από τους μεγαλύτερους ενόχους σε εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιακές νόσους. Η αγκινάρα θα κρατήσει τα επίπεδα χοληστερόλης σας υγιή.

Για τη χοληστερίνη
Aν θέλετε να «ρίξετε» τη χοληστερίνη σας, εντάξτε στο διαιτολόγιό σας τις αγκινάρες. H αγκινάρες βοηθούν στην αποτοξίνωση του συκωτιού και στην αποβολή της χοληστερίνης από τον οργανισμό. Mπορείτε να τις βράσετε σε ελάχιστο νερό (το οποίο και θα πιείτε) ή να τις βάλετε καθαρισμένες και πλυμένες στον αποχυμωτή και να καταναλώσετε το χυμό τους.

Και τα τριγλυκερίδια
H αγκινάρα συγκαταλέγεται στα φυτά που χρησιμοποιούνται ως ροφήματα. Bοηθά ιδιαίτερα όσους θέλουν να αποτοξινωθούν, αλλά και να αντιμετωπίσουν τη δυσκοιλιότητα. Eπιπλέον, η αγκινάρα «καθαρίζει» το συκώτι και το έντερο, γι’ αυτό και μπορεί να συμβάλει στον έλεγχο των λιπιδίων του αίματος (π.χ. υψηλή χοληστερίνη και τριγλυκερίδια).
Πώς θα την πιείτε (έγχυμα): Pίχνετε σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό 1 κουταλιά φύλλα αγκινάρας, για 10΄. Πίνετε 3 φλιτζάνια την ημέρα, 20 λεπτά πριν το φαγητό, για 7-10 ημέρες.



Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Ριζότο με αγκινάρες του κουτιού

Υλικά:

1 βάζο ή 1 κονσέρβα καρδιές αγκινάρας  κομμένες στα 2 ή στα 3 ανάλογα με το μέγεθος
60 ml ελαιόλαδο (ή το λάδι από το βάζο με τις αγκινάρες αν είναι καλής ποιότητας)
100 γρ. κουκουνάρια, καβουρδισμένα σε ένα αντικολλητικό τηγάνι χωρίς λάδι μέχρι να ροδίσουν (προσοχή μη μαυρίσουν)
1 κρεμμύδι ξερό, σε ψιλά καρέ
2 σκελίδες σκόρδου, λιωμένες
2 φλιτζ. τσαγιού ρύζι αρμπόριο ή Καρολίνα
150 ml λευκό ξηρό κρασί
περίπου 1½-2 λίτρα ζεστός σπιτικός ζωμός λαχανικών ή νερό
1 ματσάκι άνηθος ή μάραθος, ψιλοκομμένος (χωρίς τα χοντρά κοτσάνια)
ξύσμα από 1/2 λεμόνι, ακέρωτο και κατά προτίμηση βιολογικό
αλάτι, φρεσκοτριμμένο άσπρο ή πράσινο πιπέρι
τριμμένη παρμεζάνα για το σερβίρισμα

Εκτέλεση:

 Προτού ξεκινήσουμε, δοκιμάζουμε τις αγκινάρες και, αν είναι μαλακές, υπολογίζουμε να τις βάλουμε στο φαγητό στο τελευταίο ανακάτεμα. Αν είναι σκληρούτσικες, τις βάζουμε στα μισά του μαγειρέματος, εκτός και αν μας αρέσει να κρατάνε.
Σε μια μεσαίου μεγέθους κατσαρόλα ζεσταίνουμε το λάδι σε μέτρια φωτιά και σοτάρουμε το κρεμμύδι μέχρι να μαραθεί, για 3-4 λεπτά. Προσθέτουμε το σκόρδο και το ρύζι και συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 3-4 λεπτά μέχρι να λαδωθούν καλά οι κόκκοι του ρυζιού. Αλατοπιπερώνουμε και σβήνουμε με το κρασί. Μόλις εξατμιστεί, ξεκινάμε τη σταδιακή προσθήκη του ζωμού ή του νερού. Κάθε φορά προσθέτουμε 1 κουτάλα υγρό και ανακατεύουμε με μια ξύλινη σπάτουλα μέχρι να απορροφηθεί όλη η ποσότητα του υγρού, οπότε προσθέτουμε την επόμενη δόση. Αυτή η διαδικασία θα πάρει περίπου 20 λεπτά. Στα τελευταία 5 λεπτά προσθέτουμε τις αγκινάρες (εκτός και αν είναι σκληρές, οπότε τις βάζουμε πιο πριν) και συνεχίζουμε μέχρι το ριζότο να χυλώσει αλλά οι κόκκοι του ρυζιού να κρατάνε στο κέντρο. Τότε, προσθέτουμε λίγη τριμμένη παρμεζάνα, το κουκουνάρι, το ξύσμα λεμονιού και τον άνηθο ή το μάραθο και ανακατεύουμε. Αποσύρουμε από τη φωτιά, ελέγχουμε το αλατοπίπερο και αφήνουμε το ριζότο να ξεκουραστεί για 5-6 λεπτά. Σερβίρουμε πασπαλίζοντας κάθε μερίδα με λίγη παρμεζάνα ακόμη. 
Συνοδεύουμε με λίγο γιαούρτι ή λίγο κατίκι και μια σαλάτα με σπαράγγια στον ατμό και λαδολέμονο.



Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Αρακάς με αγκινάρες, ντομάτα και μαραθόριζα

Υλικά:

1 κιλό αρακάς κατεψυγμένος ή καθαρισμένος φρέσκος
6 αγκινάρες μέτριες
5-6 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
1/2 κιλό ώριμες ντομάτες στον τρίφτη ή ένα κουτί ντοματάκια με το χυμό τους
1 μεγάλη μαραθόριζα (φινόκιο)
2 κ.σ. μάραθος ψιλοκομμένος
3/4 φλ.τσ. ε.π. ελαιόλαδο
λεμόνια για τις αγκινάρες
αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

Κόβουμε τα κοτσάνια από τις αγκινάρες αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο, αφαιρούμε τα χοντρά φύλλα, κόβουμε οριζόντια στη μέση και με ένα κουταλάκι αδειάζουμε τα χνούδια. Τρίβουμε κάθε αγκινάρα με λεμονόκουπα και τις ρίχνουμε σε μια λεκάνη με νερό και χυμό λεμονιού να μην μαυρίσουν. Καθαρίζουμε τη μαραθόριζα και την κόβουμε σε λεπτές φέτες. Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μισό ελαιόλαδο και μαραίνουμε το κρεμμυδάκι με τη μαραθόριζα για 2'-3'. Ρίχνουμε τις ντομάτες και αφήνουμε 2'-3' . Προσθέτουμε τον αρακά. Μετά από λίγο τοποθετούμε από πάνω τις αγκινάρες ανάποδα, το μάραθο, αλάτι, πιπέρι, το υπόλοιπο ελαιόλαδο και ένα φλ.τσ. νερό. Αφήνουμε να σιγοβράσουν σε μέτρια φωτιά περίπου 45', ή μέχρι να μαλακώσουν και να μείνουν με το λάδι τους.



Αγκινάρα: Φαγητό και Φάρμακο

Η αγκινάρα είναι ένα λαχανικό με ιδιαίτερη γεύση. Μπορεί το εσωτερικό της να γίνει ένα νόστιμο φαγάκι, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τα φύλλα της. Μάλιστα η μεγαλύτερη ποσότητα των θρεπτικών της συστατικών βρίσκεται στα φύλλα. Πέρα όμως από την μαγειρική, η αξία της αγκινάρας είναι και ιατρική - θεραπευτική.

Πρώτα απ΄όλα πρέπει να αναφέρουμε την μεγάλη περιεκτικότητά της σε αντιοξειδωτικές ουσίες, που ευνοούν την αντιγήρανση. Είναι όμως και πολύ πλούσια σε φλαβονοειδή, ουσίες που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση πολλών μορφών καρκίνων και κυρίως του προστάτη, του μαστού, του δέρματος και της λευχαιμίας. Η πιο γνωστή ιδιότητα της αγκινάρας είναι ότι είναι διουρητική. Αυτό το γεγονός ευνοεί την διαδικασία της πέψης (ανακουφίζοντας από τα γαστρεντερικά προβλήματα) και την λειτουργία της χολής. Πέρα από την χολή όμως επιδρά θετικά και στην λειτουργία του ήπατος. Μάλιστα υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν πώς η συμβολή της φτάνει μέχρι και στην αναδόμηση του ηπατικού ιστού. Ακόμη, αναφέρεται πως το εκχύλισμα των βρασμένων φύλλων της συμβάλλει στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων από το μεθύσι και την χρήση αλκοόλ. Η αγκινάρα είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Κ, η οποία ενεργοποιεί την οστεοκαλσίνη και συμβάλλει στην καλή υγεία των οστών και στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Ακόμη, συμβάλλει στην αντιμετώπιση των πόνων της αρθρίτιδας και των ρευματισμών. Στα φύλλα της επίσης αποδίδεται και η ρύθμιση της χοληστερόλης, αφού μειώνει τις τιμές της κακής και αυξάνει τις τιμές της καλής χοληστερόλης. Λόγω του γεγονότος, ότι δεν περιέχει πολλούς υδατάνθρακες, αποτελεί καλή τροφή για διαβητικούς ασθενείς, αφού ευνοεί τις χαμηλές τιμές σακχάρου. Ακόμη, αναφέρεται πως η κυναρίνη που περιέχει (η πικρή της ουσία) έχει αντιπυρετικές ιδιότητες. Επίσης, είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, γεγονός που ευνοεί την καλή λειτουργία του εντέρου. Η αγκινάρα, επίσης, ανήκει στην κατηγορία των αφροδισιακών τροφίμων, καθώς θεωρείται ότι αυξάνει την σεξουαλική απόδοση. Η μεγάλη της περιεκτικότητα σε μαγνήσιο, την κατατάσσει σε ένα από τα καλύτερα τρόφιμα για την αντιμετώπιση της υψηλής αρτηριακής πίεσης και κατ΄επέκταση πολλών καρδιακών νοσημάτων. Επίσης, είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνες που συμμετέχουν σε πολλές μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού.

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, δεν έχουν άδικο όσοι θεωρούν και ονομάζουν την αγκινάρα ως "βασίλισσα των λαχανικών". Εντάξετε την, λοιπόν, στο διαιτολόγιό σας και απολαύστε τα οφέλη της στην υγεία σας.




Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Γιουβαρλάκια με αγκινάρες

Υλικά:

3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
1 κουταλιά σούπας άνηθο ψιλοκομμένο

Για τα γιουβαρλάκια
1 κιλό κιμά βόειο
2 κουταλιές σούπας ρύζι καρολίνα
3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
1 κουταλιά σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένος
2 ασπράδια αβγών
7-8 καρδιές αγκινάρας
Αλάτι
Πιπέρι

Για το αυγολέμονο:
2 κρόκοι αβγών
Χυμός ενός μέτριου λεμονιού

Εκτέλεση:

Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε τον κιμά, το ρύζι, το τριμμένο κρεμμύδι, τον ψιλοκομμένο μαϊντανό, τα ασπράδια, αλάτι και πιπέρι, και τα ζυμώνουμε καλά. Βάζουμε στο ψυγείο το μίγμα για περίπου 1 ώρα για να σφίξει. Έπειτα πλάθουμε το μίγμα μπαλάκια μετρίου μεγέθους. Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο σε μια μεγάλη κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε το φρέσκο κρεμμύδι και τον άνηθο για 3-5 λεπτά. Προσθέτουμε τις καρδιές αγκινάρας (κομμένες στα δύο αν είναι μεγάλες) και τις σοτάρουμε για 2-3 λεπτά. Προσθέτουμε τα γιουβαρλάκια και τα τσιγαρίζουμε λίγο ακόμα γυρίζοντας τα προσεκτικά να μη μας διαλύσουν. Προσθέτουμε 1 λίτρο ζεστό νερό τόσο που μόλις να σκεπάζει τα γιουβαρλάκια και τις αγκινάρες και σιγοβράζουμε για 25 λεπτά. Χτυπάμε καλά τους κρόκους των αβγών μαζί με το μισό χυμό λεμονιού και όταν τα γιουβαρλάκια είναι έτοιμα, παίρνουμε λίγο ζεστό ζουμί από τα γιουβαρλάκια και το ανακατεύουμε με το αυγολέμονο, χτυπώντας το συνέχεια ώστε να μην μας «κόψει». Ρίχνουμε το αβγολέμονο στην κατσαρόλα και ανακινούμε ελαφρά. Δεν το ζεσταίνουμε ξανά γιατί θα βράσει και θα κόψει.




Αγκινάρα, μια τροφή που αγαπά το συκώτι

Η εξάπλωση της χρόνιας ηπατικής νόσου είναι συγκλονιστική. Προσβάλλει έναν αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι δυσκολεύονται να θεραπευτούν από τη σύγχρονη ιατρική. Αντ' αυτού, θα πρέπει να ενσωματώσουν αλλαγές στον τρόπο ζωής και στην καθημερινότητά τους για να προστατεύσουν το συκώτι τους από την περαιτέρω ζημία. Δίαιτα και άσκηση είναι συνήθως στην κορυφή της λίστας των βασικών πρακτικών για την ευεξία του ήπατος. Τα γεύματα είναι προσανατολισμένα σε κατανάλωση πολλών λαχανικών. Ωστόσο, λίγα λαχανικά είναι τόσο ισχυρά όσο η αγκινάρα, βοηθώντας τα προβλήματα του ήπατος.

Η αγκινάρα είναι ένα μέλος της οικογένειας του γαϊδουράγκαθου που βοηθά τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Είναι ένα ινώδες, πράσινο λαχανικό που περιέχει κυναρίνη. Η κυναρίνη είναι μια ένωση, φαινολικό οξύ, που οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι υπεύθυνη για την χολαγωγές και χολερετικές της ιδιότητες.
Χολαγωγό σημαίνει ότι προωθεί την απαλλαγή της χολής από το σύστημα, καθαρίζοντας το προς τα κάτω, ενώ χολερετική είναι μια ουσία όταν διεγείρει την παραγωγή της χολής στο ήπαρ.

 Αυτές οι δύο λειτουργίες είναι εξαιρετικά σημαντικές για την ευημερία του ήπατος. Αυτό συμβαίνει διότι, εάν η χολή δεν μεταφέρεται επαρκώς στην χοληδόχο κύστη, το ήπαρ έχει αυξημένο κίνδυνο να υποστεί βλάβη.

Αρκετές μελέτες έχουν τεκμηριώσει την ιδιότητα της αγκινάρας να βοηθήσει τα άτομα με χρόνια ηπατική νόσο :

1. Όπως δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιουνίου 2010 '' Biological Trace Element Research '', ερευνητές από την Τουρκία διερεύνησαν την επίδραση του εκχυλίσματος των φύλλων της αγκινάρας στο ήπαρ. Βρήκαν ότι το εκχύλισμα φύλλων αγκινάρας  μείωσε το λίπος και τη χοληστερόλη στο ήπαρ.

2. Όπως δημοσιεύεται στην έκδοση της Experimental and Toxicologic Pathology τον Σεπτέμβριο του 2008, οι ερευνητές διερεύνησαν κατά πόσο μια προ-θεραπεία με εκχύλισμα αγκινάρας μπορούσε να προστατεύσει από βλάβη το ήπαρ. Βρήκαν ότι το εκχύλισμα αγκινάρας όταν χορηγείται πριν από την έκθεση σε μια γνωστή τοξίνη του ήπατος επιδεικνύει την ικανότητα να προλαμβάνει ηπατική βλάβη.

3. Όπως δημοσιεύεται στην έκδοση του Nutrition and Cancer 2008, Ιταλοί ερευνητές αξιολόγησαν τις προστατευτικές για το ήπαρ επιδράσεις του εκχυλίσματος αγκινάρας σε ανθρώπινες κυτταρικές σειρές του ήπατος. Βρήκαν ότι το εκχύλισμα αγκινάρας επιδεικνύει μια σημαντική αντιοξειδωτική επίδραση ικανή να προστατεύσει τα ηπατικά κύτταρα από βλάβες. Επιπλέον, το εκχύλισμα αγκινάρας παρεμποδίζει τον καρκίνο του ήπατος σε ανθρώπινα ηπατικά κύτταρα.
 
 Κλινικές μελέτες δείχνουν ότι τα οφέλη της αγκινάρας στο ήπαρ είναι πολλά, από την προστασία από βλάβες, μειώνοντας τον κίνδυνο της συσσώρευσης λίπους στο ήπαρ , μέχρι την αναστολή ανάπτυξης καρκινικών κυττάρων. Έτσι, τα άτομα με χρόνια ηπατική νόσο έχουν κάθε λόγο να επιλέξουν τις αγκινάρες ως το υπ 'αριθμόν ένα λαχανικό της επιλογής τους.



Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Πιτσάκια με αγκινάρες και σάλτσα ταχινιού

Υλικά:

4 ατομικές αραβικές πίτες (κατά προτίμηση ολικής αλέσεως)
½ κρεμμύδι
1 ντομάτα
10 ελιές καλαμών
4 καρδιές αγκινάρας (φρέσκες ή κονσέρβα)
100 γρ. φέτα
1 πιπεριά πράσινη
Ρίγανη

Για την σάλτσα ταχινιού:
1/4 φλιτζάνι ταχίνι
Χυμό από 1 λεμόνι
2 κ.σ. νερό
1 σκελ. σκόρδο
Πιπέρι

Εκτέλεση:

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς Κελσίου
Σε μικρό μπολ φτιάχνουμε τη σάλτσα ανακατεύοντας το ταχίνι, το λεμόνι, το νερό και τη σκελίδα σκόρδου λιωμένη.
Ετοιμάζουμε τα υλικά της πίτσας, κόβοντας το κρεμμύδι, τη ντομάτα, τις πιπεριές και τις αγκινάρες σε κομματάκια. Κόβουμε και τις ελιές σε μικρές φετούλες.
Απλώνουμε πάνω σε κάθε πίτα 2 κουταλιές του γλυκού από τη σάλτσα ταχινιού και μετά προσθέτουμε τα κομμένα υλικά με τη σειρά, συνδυάζοντάς τα όπως θέλουμε.
Πασπαλίζουμε από πάνω με 1 κουταλιά γλυκού τριμμένη φέτα και λίγη ρίγανη.
Ψήνουμε στο φούρνο για 10 λεπτά στους 200 βαθμούς.





7 αντιοξειδωτικές ουσίες που περιέχει η αγκινάρα

Μια μελέτη του 2004 από το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι οι αγκινάρες ήταν ένα από τα κορυφαία λαχανικά σε συνολικά επίπεδα αντιοξειδωτικών. Συγκεκριμένα διαπίστωσε ότι οι αγκινάρες έχουν περισσότερα αντιοξειδωτικά από οποιοδήποτε άλλο λαχανικό και κατέχουν την έβδομη θέση σε μια μελέτη των επιπέδων αντιοξειδωτικών σε 1.000 διαφορετικά τρόφιμα.
Τα σημαντικότερα από αυτά είναι:

Κερσετίνη
Ένα φλαβονοειδές που λειτουργεί ως ένα αντικαρκινογόνο και αντιοξειδωτικό για την προστασία από τον καρκίνο και τις καρδιακές παθήσεις.
Ρουτίνη
Ένα φλαβονοειδές που προάγει την υγεία των αγγείων, βοηθά στην πρόληψη του πολλαπλασιασμού των κυττάρων που σχετίζονται με τον καρκίνο και έχει αντιφλεγμονώδεις και αντιαλλεργικές ιδιότητες.
Ανθοκυάνες
Χρωστικές σε αγκινάρες που συνδέονται με τον χαμηλότερο κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, την υγεία του ουροποιητικού, την λειτουργία της μνήμης και της υγιούς γήρανσης.
Γαλλικό οξύ
Ένα αντιοξειδωτικό που βρέθηκε επίσης στο κόκκινο κρασί και στο μαύρο τσάι. Έχει αποδειχθεί ότι αναστέλλει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων του προστάτη.
Λουτεολίνη και κυναρίνη
Αντιοξειδωτικά που μειώνουν την χοληστερόλη και βοηθούν στην αναγέννηση του ηπατικού ιστού
Καφεϊκό και χλωρογενικό οξύ
Περιέχουν αντικαρκινικές, αντιικές και αντιμικροβιακες ιδιότητες. Επίσης μειώνουν την κακή χοληστερόλη
Σιλυμαρίνη
Αυτό το αντιοξειδωτικό βοηθά στην αναγέννηση και ανάπτυξη των ιστών του ήπατος

Οι αγκινάρες είναι γεμάτες με αντιοξειδωτικά, καθιστώντας τους αμυντικούς μηχανισμούς ισχυρούς κατά του καρκίνου, της γήρανσης, των καρδιακών παθήσεων, και των ασθενειών. Θα ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα και θα μειώσει την χοληστερόλη.



Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Αγκινάρες με λιαστές ντομάτες και κρέμα γάλακτος

Υλικά:

8 αγκινάρες
3 σκελίδες σκόρδο, ψιλοκομμένες
2 κουτ. σούπας μαϊντανό, ψιλοκομμένο
½ φλιτζ. τσαγιού λιαστές ντομάτες, ψιλοκομμένες
½ φλιτζ. τσαγιού κρέμα γάλακτος
¼ φλιτζ. τσαγιού λευκό κρασί
1/3 φλιτζ. τσαγιού βούτυρο
Αλάτι, πιπέρι

Εκτέλεση:

Καθαρίζουμε τις αγκινάρες και τις κόβουμε στα τέσσερα. Τις ρίχνουμε σε ένα μπολ με νερό, στο οποίο έχουμε διαλύσει αλάτι και το χυμό ενός λεμονιού. Βάζουμε το βούτυρο σε βαθύ τηγάνι να λιώσει και σοτάρουμε τις αγκινάρες σε σιγανή φωτιά, μέχρι να μαλακώσουν λίγο.
Προσθέτουμε το σκόρδο και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε το κρασί, τις λιαστές ντομάτες, αλάτι και πιπέρι. Σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσουν καλά οι αγκινάρες. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και αφήνουμε την κατσαρόλα για λίγο ακόμη στη φωτιά μέχρι να δέσει η σάλτσα. Γαρνίρουμε με το μαϊντανό και σερβίρουμε.



Αγκινάρα, ένα τρόφιμο με διουρητικές ιδιότητες

Υπάρχουν πολλά τρόφιμα που λειτουργούν ως φυσικά διουρητικά και βοηθούν στο να διατηρηθούν τα επίπεδα νερού στο σώμα στα βέλτιστα επίπεδα και εξαλείφουν τα ανεπιθύμητα υγρά.

Η αγκινάρα είναι μια τροφή γνωστή από παλιά για τις διουρητικές της ιδιότητες. Είναι πλούσια σε διουρητικά συστατικά ικανά να απομακρύνουν την περίσσεια υγρών από το σώμα. Τα λιπαρά οξέα όπως χλωρογενικό οξύ, ασκορβικό οξύ και καφεϊκό οξύ σε συνδυασμό με την κυναρίνη αλλά και τα ανόργανα συστατικά όπως κάλιο, μαγνήσιο και ασβέστιο την καθιστούν ένα κύριο μέσο για την αύξηση της ούρησης.

Αυτή η ιδιότητά της μπορεί να φανεί χρήσιμη σε καταστάσεις όπου είναι επιθυμητή η αύξηση της παραγωγής των ούρων. Τέτοιες μπορεί να είναι η κατακράτηση υγρών, η παχυσαρκία, ρευματισμοί, υπέρταση, πέτρες στα νεφρά, περίσσεια ουρικού οξέος, πρήξιμο κατά τη διάρκεια του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου κ.α.

Περιέχει πολύ λίγες θερμίδες και πολύ νερό βοηθώντας σε καταστάσεις παχυσαρκίας. Οι φυτικές ίνες που περιέχουν δημιουργούν αίσθημα κορεσμού, κατάλληλο για ανθρώπους που θέλουν να χάσουν βάρος. Πλούσια σε κάλιο αντισταθμίζει τα τα υψηλά επίπεδα νατρίου στο σώμα που προκαλούν κατακράτηση υγρών.

Χρησιμοποιώντας φυσικά διουρητικά για την αντιμετώπιση της περίσσειας υγρών στο σώμα είναι προτιμότερο από την χρήση τεχνητών φαρμάκων.