Αγκινάρα: Ένα λαχανικό με μακρά ιστορία

Η αγκινάρα χρησιμοποιείται ως τροφή και ιατρική θεραπεία ήδη από τον 4ο αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή, ένας μαθητής του Αριστοτέλη ο Θεόφραστος ήταν ένας από τους πρώτους που περιέγραψε το φυτό λεπτομερώς. Το απολάμβαναν ως μια λιχουδιά, ένα ορεκτικό και για την ενίσχυση του πεπτικού από την περίοδο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα φαίνεται να πέφτει στην αφάνεια μέχρι το 16ο αιώνα, όταν καταγράφηκε η ιατρική χρήση της αγκινάρας για τα προβλήματα του ήπατος και τον ίκτερο. Το 1850 ένας Γάλλος γιατρός χρησιμοποίησε με επιτυχία εκχύλισμα φύλλων αγκινάρας για την αντιμετώπιση ενός αγοριού που ήταν άρρωστο με ίκτερο για ένα μήνα και δεν είχε καμία βελτίωση από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνταν εκείνη τη εποχή. Το επίτευγμα αυτό ενέπνευσε τους ερευνητές για να μάθουν περισσότερα σχετικά με τις επιδράσεις του εκχυλίσματος αυτού. Η έρευνα τους οδήγησε στη γνώση που έχουμε σήμερα σχετικά με τα συστατικά του εκχυλίσματος και των μηχανισμών δράσης της.

Η αγκινάρα είναι ένα από τα αρχαιότερα καλλιεργούμενα φυτά. Πρώτα καλλιεργήθηκε στην Αφρική και στη συνέχεια ήλθε στην νότια Ευρώπη. Η εικόνα της βρίσκεται σε αρχαία αιγυπτιακά δισκία και σε βωμούς. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι το θεωρούσαν ένα πολύτιμο φυτό για την χωνευτική ενίσχυση και τότε ήταν ένα σπάνιο φυτό που κατανάλωναν τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Στην Ευρώπη του δέκατου έκτου αιώνα, η αγκινάρα θεωρήθηκε επίσης ένα ευγενές λαχανικό που προοριζόταν για κατανάλωση από τον βασιλιά και τους πλούσιους.

Στην παραδοσιακή ευρωπαϊκή ιατρική, τα φύλλα της αγκινάρας χρησιμοποιήθηκαν ως διουρητικό για την τόνωση των νεφρών και ως χολερετικό για να τονώσει τη ροή της χολής από το ήπαρ και της χοληδόχου κύστης.

Στο πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, Γάλλοι επιστήμονες άρχισαν σύγχρονη έρευνα σε αυτές τις παραδοσιακές θεραπευτικές χρήσεις της αγκινάρας. Στο έργο τους προτείνεται πράγματι για την τόνωση των νεφρών και της χοληδόχου κύστης. Στο μεσαίωνα Ιταλοί επιστήμονες απομόνωσαν μια ένωση από το φύλλο της αγκινάρας, που ονομάζεται κυναρίνη, η οποία φάνηκε να επιβεβαιώνει πολλές από τις ευεργετικές συνέπειες της ολόκληρης αγκινάρας. Συνθετικά παρασκευάσματα με κυναρίνη χρησιμοποιήθηκαν ως φάρμακο για την τόνωση του ήπατος και της χοληδόχου κύστης και για τη θεραπεία της αυξημένης χοληστερόλης από τη δεκαετία του 1950.

  ΑΓΚΙΝΑΡΑ ΤΗΝΟΥ SUPERFOODS